wtorek, 31 lipca 2007

Antykoncepcja hormonalna dla mężczyzn

Wynalezienie sposobu na to, by mężczyzna na jakiś czas stał się bezpłodny, jest trudnym zadaniem dla współczesnej nauki. Aby mężczyznę uczynić czasowo bezpłodnym trzeba sprawić, by z jego nasienia zniknęły plemniki. Badania nad antykoncepcją hormonalną dla mężczyzn trwają od 1980 roku. Metoda ta jest oparta na hamowaniu układu rozrodczego mężczyzny (podwzgórze, przysadka, jądro) przez testosteron i jednocześnie powodowaniu azoospermii (braku plemników w nasieniu). Proponowane początkowo duże dawki testosteronu powodowały efekt farmakologicznej kastracji, skutecznie zapobiegając niepożądanej ciąży, wywołując niezdolność mężczyzny do odbywania stosunków płciowych. Natomiast niskie dawki testosteronu niewystarczająco hamowały spermatogenezę (tworzenie się plemników).

Najnowsza antykoncepcja hormonalna dla mężczyzn to comiesięczne przyjmowanie zastrzyku zawierającego 200 mg jednej z odmian testosteronu. Okazało się, że dzięki tej "kuracji" u większości mężczyzn dochodziło do zaniku plemników w nasieniu. Tylko u pewnej, niewielkiej grupy mężczyzn liczba plemników utrzymywała się w granicach kilku milionów w jednym mililitrze (w warunkach prawidłowych ich liczba wynosi co najmniej 20 milionów). Niestety metoda ta ma szereg słabych stron; największym problemem są powstające zmiany w obrazie i składzie biochemicznym krwi obwodowej u mężczyzny, a przede wszystkim powiększanie się gruczołu krokowego. Jak się okazało metoda ta nie wpływa na zmniejszenie liczby odbywanych stosunków ani obniżenie libido. W próbach znajdują się także pigułki dla mężczyzn. Zawierają one levonorgestrel (ten sam preparat, który znajduje się w niektórych pigułkach dla kobiet). Dodatkowo należy przyjmować (co tydzień lub co miesiąc) pewną dawkę testosteronu w iniekcji. Tego rodzaju antykoncepcja hormonalna prowadzi do znacznego obniżenia liczby plemników (do wartości poniżej 3 milionów w jednym mililitrze) u ponad 70% badanych mężczyzn.

W projektach i badaniach zmierzających do opracowania nowych środków antykoncepcyjnych dla mężczyzn znajdują się nie tylko środki zawierające hormony. W badaniach znajduje się także pigułka, której działanie ma doprowadzić do zablokowania jednego z enzymów umożliwiających przedostawanie się plemnika do jajowodu.

Znanym zjawiskiem jest tak zwana niepłodność immunologiczna (to znaczy, że u danej pary występuje pewien rodzaj niezgodności immunologicznej, uniemożliwiającej posiadanie wspólnego potomstwa). Sztuczne wytwarzanie niepłodności immunologicznej ma na celu wytworzenie w organizmie kobiety lub mężczyzny przeciwciał przeciwplemnikowych uniemożliwiających połączenie się plemnika z komórką jajową. Możliwe jest także wytwarzanie przeciwciał przeciw komórkom jajowym, a nawet przeciwciał przeciw ludzkiej gonadotropinie kosmówkowej, niezbędnej do implantacji zapłodnionej komórki jajowej. Taka szczepionka antykoncepcyjna, jak każda inna szczepionka, mogłaby być podawana w postaci zastrzyku zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Obok wielu innych problemów, jakie napotykane są po drodze do wytworzenia szczepionki, jest także problem możliwości przywrócenia zdolności prokreacyjnych u osób, które po pewnym czasie chciałyby się zdecydować na posiadanie potomstwa. Takie szczepionki, np. neutralizujące hormon dojrzewania pęcherzyków (FSH) pobudzający produkcję plemników, są bowiem co prawda skuteczne, ale ich działanie bywa nieodwracalne. Choć liczba przeciwciał z czasem spada, nie ma pewności, że pozwolą one uchować się w spermie wystarczającej liczbie żywych, zdrowych plemników. Dlatego skuteczność antykoncepcyjną potwierdzono na razie wyłącznie na szczurach. Jeśli jednak uda się wyeliminować niebezpieczeństwo trwałej niepłodności, mężczyźni prawdopodobnie będą woleli raz do roku się zaszczepić, niż pamiętać codziennie o pigułce. Wydawałoby się, że skoro u kobiety trzeba wyłączać skomplikowany mechanizm hormonalny, a u mężczyzny tylko zahamować produkcję plemników (choć to też dość skomplikowany proces), męska antykoncepcja powinna być prosta.

źródło:http://www.biomedical.pl/antykoncepcja/antykoncepcja-hormonalna-dla-mezczyzn-21.html?sid=1f65789b66e4f8ae111f415191c57915

poniedziałek, 30 lipca 2007

Wszczep hormonalny - implanty hormonalne

Wskaźnik Pearla tej metody wynosi 0,2- 1,5. Jest to forma antykoncepcji, polegająca na powolnym uwalnianiu progestagenu ze zbiorniczków umieszczonych pod skórą. Implanty są wszczepiane w czasie miesiączki (najlepiej w pierwszym dniu miesiączki) pod skórę na wewnętrznej stronie ramienia lub przedramienia.

Czas ich działania wynosi 5 lat i po tym czasie powinny zostać usunięte. Obecnie są prowadzone badania nad wprowadzeniem implantów, które po zakończeniu swego działania, ulegną samorozpuszczeniu!

Zalety:
· wysoka skuteczność - wskaźnik Pearla 0.2-1
· długotrwały efekt antykoncepcyjny - ok. 5 lat
· szybki powrót płodności po usunięciu
· zmniejsza ryzyko ciąż pozamacicznych
· stały poziom hormonu we krwi

Wady:
· niska dostępność metody w Polsce (nie została zarejestrowana)
· zdarzające się problemy z usunięciem
· odczyny miejscowe i "wędrowanie" implantów pod skórą
· nieregularne i przedłużające się krwawienia
· bóle i zawroty głowy
· trądzik
· mdłości
· torbiele jajników
· przyrost masy ciała

źródło: http://www.antykoncepcja.pl/index_pliki/implanty.htm

środa, 25 lipca 2007

Iniekcje

Głębokie wstrzyknięcia domięśniowe progestagenów podawane co 8 (NET EN) lub 12(DPMA) tygodni.

Pierwszą iniekcje podaje się do 5 dnia cyklu.

Jeśli pierwsza iniekcja jest podana 1. dnia cyklu - efekt antykoncepcyjny jest natychmiastowy, w przeciwnym wypadku (podanie po 2 dniu cyklu) przez 8 dni należy stosować dodatkowe środki zabezpieczające np. środki mechaniczne, chemiczne

Charakterystyczny jest brak wzrostu ryzyka zachorowań na raka wątroby, szyjki macicy.

W Polsce dostępny jest preparat Depo-Provera podawany co 3 miesiące.


Zalety:
· wysoka skuteczność - wskaźnik Pearla 0-1 (DPMA) i 0.4-2 (NET EN)
· brak związku z aktywnością seksualną
· zmniejsza bolesność miesiączek
· zmniejsza ryzyko ciąż pozamacicznych
· mniejsze krwawienia miesiączkowe - aż do zatrzymania krwawień
· 5 krotny spadek ryzyka zachorowania na raka endometrium (błona śluzowa macicy)

Wady:
· nieregularne i przedłużające się krwawienia
· bóle i zawroty głowy
· trądzik
· mdłości
· torbiele jajników
· przyrost masy ciała

źródło: http://www.antykoncepcja.pl/index_pliki/iniekcje.htm

Plastry antykoncepcyjne


Plaster jest niewątpliwie jedną z najbardziej wygodnych metod antykoncepcyjnych. Wystarczy pamiętać o nim raz na tydzień, nie trzeba martwić się niczym przed stosunkiem, ani po, a przy tym wszystkim jest także modny. Noszą go znane aktorki, modelki, które często starają się go wręcz eksponować. Ma także wady – może dawać nieprzyjemne skutki uboczne, szybko się brudzi, często odstrasza także cena plastrów – ich koszt to ok. 60-70 zł za 3 sztuki, które starczają na jeden miesiąc.

Plastry zawierają środki hormonalne, które, tak jak pigułki antykoncepcyjne, chronią przed niechcianą ciążą. Hormony zawarte w plastrze przenikają przez skórę do krwioobiegu. Trochę jak science fiction? Już nie – leki podawane przez plastry przyklejane do skóry powoli przestają być czymś nowym i zaskakującym. Są też zdrowsze od pigułek dla wątroby – nie obciążają jej w żaden sposób, a tabletki często są przyczynami problemów z tym organem.

Jest jednak także druga strona medalu – przez skórę hormony przenikają lepiej i szybciej, dlatego do organizmu dostaje się więcej hormonów niż przy stosowaniu tabletek o identycznym składzie. Dlatego nie jest to metoda dla kobiet, które potrzebują jak najmniejszej dawki hormonów. Należy także pamiętać, że plastry mają działanie jedynie antykoncepcyjne – nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Wiele kobiet stosujących plastry narzeka na to, iż mimo obietnic producenta, zdarza im się odkleić podczas intensywnego pływania, a nawet w czasie kąpieli. Dlatego z plastrem należy postępować delikatnie i nie zapominać o nim w czasie brania prysznica czy pływania. Plastry, co wygląda nieestetycznie, często się brudzą i tym także denerwują kobiety, które je stosują. O tym także warto wiedzieć przed decyzją o zmianie metody antykoncepcyjnej na plastry.

Nie wolno zapominać, że jak każda hormonalna metoda antykoncepcyjna, stosowanie plastrów także powinno być konsultowane z lekarzem ginekologiem. Na pewno nie mogą go stosować kobiety z dużą nadwagą. Tak jak przy tabletkach antykoncepcyjnych, kobiety cierpiące na przewlekłe choroby powinny powiedzieć o nich ginekologowi przepisującemu plastry. Choroby serca, padaczka, cukrzyca, czy inne poważne przypadłości mogą być przeciwwskazaniem do stosowania hormonalnej antykoncepcji. Należy także pamiętać, że stosowanie plastrów może zwiększać ryzyko zakrzepicy. Nie wiadomo, czy plastry wpływają na zwiększenie ryzyka zachorowanie na raka piersi, na pewno rak w przypadku tych kobiet jest częściej i szybciej wykrywalny co jest spowodowane częstszymi wizytami u specjalistów, podobnie jak z rakiem szyjki macicy.

Plastry, podobnie jak pigułki mogą wywoływać niepożądane działania oboczne, szczególnie na początku stosowania. O wszystkich niepokojących objawach należy mówić ginekologowi, który może zdecydować o odstawieniu tej metody antykoncepcyjnej. Najczęściej występujące nieprzyjemne dolegliwości na początku stosowania plastrów to plamienia, delikatne krwawienia, mdłości, bóle piersi, a także depresja. Jest również możliwy przyrost masy ciała, i inne przykre dolegliwości, które jednak powinny szybko minąć. Najczęściej występujące działania niepożądane, tzn. plamienia, krwawienia, czy mdłości zazwyczaj ustąpią po pierwszych 3 miesiącach stosowania plastrów.

Największą zaletą plastrów jest niewątpliwie fakt, iż wystarczy o nich pamiętać 3 razy w miesiącu. Ich stosowanie jest dość proste; pierwszy plaster nakleja się na skórę w pierwszym dniu miesiączki. Należy go bardzo dokładnie przykleić upewniając się, czy dobrze przylega. Nakleja się go na niezmienioną chorobowo, zdrową, suchą, czystą i nieowłosioną skórę. Najlepiej naklejać plaster na pośladkach, brzuchu, zewnętrznej części ramienia, lub górnej części tułowia. Plastry nakleja się raz w tygodniu, przez 3 tygodnie, potem następuje 7-dniowa przerwa. Potem, w 28 dniu cyklu nakleja się kolejny. Oczywiście nigdy nie należy mieć na ciele więcej niż jeden plaster. Trzeba także uważać, żeby plastra nie „traktować” kosmetykami, uważać przy ubieraniu się, oraz w czasie kąpieli. Jeśli plaster odklei się, należy przykleić go ponownie, lub nakleić nowy.

Plastry są stworzone przede wszystkim dla młodych, aktywnych kobiet, mających stałego partnera, które nie chcą codziennie martwić się antykoncepcją. Jest to wygodna, sprawdzona metoda antykoncepcyjna, którą polecają przede wszystkim stosujące ją panie. Dlatego warto rozważyć możliwość przejścia z pigułek antykoncepcyjnych na plastry. Dają one jeszcze więcej swobody, a tyle samo bezpieczeństwa.

źródło: http://kobieta.wp.pl/kat,26355,wid,8379143,wiadomosc.html?P%5Bpage%5D=2

wtorek, 24 lipca 2007

Minipigułka

Antykoncepcja bez estrogenów!

Alternatywą dla dwuskładnikowych tabletek antykoncepcyjnych są minipigułki, które zawierają tylko progestagen. Ich działanie polega na zmianie śluzu szyjkowego, który staje się nieprzepuszczalny dla plemników. Ostatnio wprowadzono na polski rynek tabletkę zawierającą progestagen III generacji w dawce, która w odróżnieniu od tradycyjnych minipigułek hamuje owulację u 97% kobiet (co powoduje wysoką skuteczność, porównywalną z pigułką dwuskładnikową). Zaleca się ją kobietom, które nie mogą stosować pigułki zawierającej estrogeny. Pigułka nie zawierająca estrogenów może być stosowana przez kobiety w okresie karmienia piersią. Stosowanie tego rodzaju pigułek u kobiet karmiących piersią rozpoczyna się w pierwszym tygodniu, najpóźniej 21 dnia po porodzie. Pigułkę stosuje się w sposób ciągły nie robiąc przerwy między opakowaniami. Należy przyjmować jedną tabletkę codziennie o tej samej porze. Opóźnienie w przyjęciu kolejnej tabletki może wynieść maksymalnie 3 godziny. Jeżeli zapomniałaś o pigułce w odpowiednim czasie, powinnaś ją możliwie najszybciej przyjąć. Jeżeli opóźnienie wyniosło więcej niż 3 godziny, powinnaś zastosować dodatkową metodę antykoncepcji, np. prezerwatywę przez kolejne 7 dni. Tabletka antykoncepcyjna bez estrogenów nie powoduje tycia, a powrót płodności następuje natychmiast po odstawieniu tej metody. Jeśli jesteś zadowolona ze stosowania takiego rodzaju pigułki, możesz ją również stosować po zakończeniu karmienia piersią.

Niektórym kobietom przeszkadza zanik krwawień lub występujące czasem nieregularne plamienia podczas stosowania tabletek tylko progestagennych, ale warto pamiętać, że brak miesiączek nie ma niekorzystnego wpływu na organizm kobiety.

Pigułka zabezpieczy Cię przed "niepożądaną ciążą", prezerwatywa uchroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową...

ZAPAMIĘTAJ!
Karmienie piersią nie chroni Cię przed zajściem w ciążę, jeśli:

* Twoje dziecko ma więcej niż 3 miesiące;
* odstępy między karmieniami są dłuższe niż 4 godziny, karmisz rzadziej niż 6 razy na dobę;
* miałaś już pierwszą miesiączkę po porodzie.
* Kobiety karmiące piersią nie powinny stosować środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny, gdyż hamują one wydzielanie pokarmu. Mogą jednak zdecydować się na metody mechaniczne, chemiczne lub metody hormonalne: tabletkę antykoncepcyjną bez estrogenów lub zastrzyki.
* Jeśli nie karmisz piersią, powinnaś się zabezpieczać już po upływie 3-4 tygodni po porodzie, bo w tym czasie może wystąpić pierwsza owulacja!


UWAGA!
Tabletkę antykoncepcyjną, odpowiednio dobraną do organizmu kobiety, przepisuje lekarz po przeprowadzeniu stosownych badań!

źródło: http://www.kobiety.org/rozdzial_3_7.html

Tabletki antykoncepcyjne - to musisz wiedzieć zanim zaczniesz stosować!

Pytania, które lekarz powinien zadać zanim przepisze tabletkę antykoncepcyjną?

* Od którego roku życia miesiączkujesz?
* Czy miesiączki są regularne, obfite, bolesne?
* Czy miewasz bóle piersi przed miesiączką?
* Jaką masz cerę?
* Czy przetłuszczają Ci się włosy?
* Czy skarżysz się na nadmierne owłosienie w miejscach nietypowych dla kobiety (na udach, piersiach, plecach, twarzy)?
* Czy palisz papierosy?
* Czy chorujesz na cukrzycę, czy leczyłaś się z powodu powikłań zatorowo-zakrzepowych?

Wszystkie pytania są bardzo istotne, gdyż pozwalają na określenie Twojej sylwetki hormonalnej. To umożliwi dobór odpowiedniej pigułki, która zlikwiduje bóle piersi, objawy napięcia przedmiesiączkowego, poprawi cerę, zmniejszy intensywność miesiączek, ureguluje cykle.

Sposób przyjmowania tabletki. Tabletki przyjmuje się codziennie, przez 21 dni, o stałej porze dnia. Pierwszą tabletkę powinnaś przyjąć pierwszego dnia miesiączki. To spowoduje skrócenie cyklu, ale zabezpieczy Cię przed ciążą już od pierwszego dnia przyjmowania tabletki antykoncepcyjnej. Po skończeniu opakowania zrób 7-dniową przerwę. Kolejne opakowanie rozpocznij po upływie siedmiu dni (na przykład: jeżeli ostatnią tabletkę przyjęłaś w środę wieczorem, to pierwszą tabletkę z nowego opakowania powinnaś przyjąć po 7 dniach, w czwartek wieczorem). Podczas siedmiodniowej przerwy z reguły występuje krwawienie. Jest to, tzw. krwawienie z odstawienia podobne do krwawienia miesiączkowego. Czasami do krwawienia nie dochodzi, ponieważ organizm każdej kobiety reaguje inaczej. Niezależnie od wystąpienia krwawienia lub jego braku, po upływie siedmiu dni zacznij kolejne opakowanie tabletek. Działanie antykoncepcyjne utrzymuje się również podczas 7-dniowej przerwy w przyjmowaniu tabletek. Zatem możesz współżyć bezpiecznie. Powrót płodności następuje w pierwszym cyklu po odstawieniu tabletki.

Może się zdarzyć, że wybór tabletki za pierwszym razem nie będzie trafny. Jeśli zażywając tabletkę antykoncepcyjną będziesz cierpiała na nudności, wymioty, bóle piersi lub będą występowały nieprawidłowe plamienia, zwróć się ponownie do lekarza, by zmienić tabletkę.

Kto nie powinien stosować tabletki?

Pigułki nie powinny używać kobiety, które cierpią na nadciśnienie, chorobę wieńcową, raka sutka, kamicę pęcherzyka żółciowego, otyłość znacznego stopnia oraz kobiety, które chorowały na żółtaczkę lub przeszły zawał serca i chorobę zakrzepowo-zatorową. Ostrożność powinny zachować kobiety chorujące na cukrzycę.


ZAPAMIĘTAJ!

* Tabletki antykoncepcyjne muszą być stosowane regularnie - codziennie o tej samej porze.
* Jeśli zwymiotowałaś pigułkę przed upływem 4 godzin od jej połknięcia, musisz przyjąć kolejną.
* Gdy zapomnisz wziąć pigułkę i przerwa między kolejnymi tabletkami będzie dłuższa niż 36 godzin, to do końca cyklu powinnaś zastosować dodatkowe zabezpieczenie przez następnych 7 dni, by na pewno uniknąć ciąży.
* Jeżeli w opakowaniu pozostało mniej niż 7 tabletek, a zapomniałaś wziąć pigułki, kolejne opakowanie powinnaś przyjąć bez 7 dniowej przerwy. Jeśli w opakowaniu pozostało więcej niż 7 tabletek, kolejne opakowanie zaczynasz po zwykłej 7-dniowej przerwie.
* Termin wystąpienia miesiączki możesz przesunąć przyjmując kolejne opakowania dwuskładnikowych tabletek bez przerwy. Jednak nie zaleca się tej metody pacjentkom, które dopiero zaczęły stosować pigułki antykoncepcyjne, gdyż w takiej sytuacji często pojawiają się nieprawidłowe plamienia lub krwawienia.
* Hormony zawarte w pigułce podlegają przemianie metabolicznej w wątrobie, sama pigułka wchłaniana jest w jelicie. Dlatego, jeśli stosujesz doustne leki wpływające na aktywność enzymów wątrobowych, (np.: preparaty przeciwpadaczkowe, uspokajające, przeciwdepresyjne czy przeciwgrzybicze) może dojść do osłabienia działania antykoncepcyjnego pigułek. Wówczas zalecane jest dodatkowe zabezpieczenie.
* Możliwe jest gorsze wchłanianie zawartych w pigułce hormonów podczas stosowania niektórych antybiotyków. Dlatego podczas kuracji i do 7 dni od jej zakończenia powinnaś się dodatkowo zabezpieczać.
* Niektóre ziołowe leki, jak np. dziurawiec czy preparaty przeczyszczające mogą obniżać skuteczność antykoncepcyjną pigułek.
* W sytuacji gdy zmieniasz tabletkę na inną, powinnaś nowy preparat przyjąć bez 7-dniowej przerwy.
* Jeżeli masz nowego partnera lub dopiero rozpoczynasz współżycie, pomyśl o podwójnym zabezpieczeniu: pigułka plus prezerwatywa.
* Pigułka zabezpieczy Cię przed "niepożądaną ciążą", prezerwatywa pomoże uchronić przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.


ZASTRZEŻENIA!

* Stałej kontroli lekarskiej powinny podlegać pacjentki: z wadami serca, zaburzeniami funkcji nerek, nadciśnieniem, padaczką lub migreną.
* Tabletki antykoncepcyjne zawierające w swym składzie estrogeny i progestageny nie powinny być stosowane u kobiet 35 letnich i starszych, które palą papierosy.

źródło: http://www.kobiety.org/rozdzial_3_6.html

poniedziałek, 23 lipca 2007

Tabletki antykoncepcyjne

Dwuskładnikowa tabletka antykoncepcyjna. Ta forma antykoncepcji znana jest prawie pół wieku. Tabletka antykoncepcyjna, tzw. pigułka, przeszła szereg przeobrażeń. Z upływem lat znacznie obniżono ilość zawartych w niej hormonów (estrogenów i progestagenów). Doustne środki antykoncepcyjne są najskuteczniejszą metodą zapobiegania ciąży. Wystarczy pamiętać o ich codziennym zażywaniu o tej samej porze.

Mechanizm działania. Obecność hormonów w codziennie przyjmowanej pigułce naśladuje obecność naturalnych substancji hormonalnych i powoduje, że wysyłane są sygnały do przysadki mózgowej. W rezultacie w przysadce mózgowej dochodzi do obniżenia wydzielania FSH i LH co zapobiega wzrostowi i uwalnianiu komórek jajowych z jajnika. Nie ma możliwości zapłodnienia, gdy nie dochodzi do uwolnienia komórki jajowej.

Oprócz działania antykoncepcyjnego, pigułki mają też wpływ na poprawę samopoczucia. Są niezastąpione w leczeniu bolesnych miesiączek, wpływają na zmniejszenie objawów napięcia przedmiesiączkowego, zmniejszają intensywność krwawienia miesiączkowego, regulują cykle. Zapobiegają też anemii, stanom zapalnym przydatków, osteoporozie, zmniejszają ryzyko zachorowania na raka jajnika, błony śluzowej macicy i jelita grubego. Skuteczność pigułek przekracza 99,5%. Wszystkie pigułki mają w swoim składzie ten sam estrogen - etinylestradiol, natomiast różnią się rodzajem zawartego w nich drugiego hormonu - progestagenu (syntetyczna pochodna progesteronu) i wzajemnym stosunkiem obu składników. W najnowszych pigułkach stosuje się nowoczesne progestageny III generacji, które mają niewielkie działanie androgenne (androgeny to hormony męskie). Dzięki temu nie powodują przybierania na wadze, nie wpływają niekorzystnie na cerę i metabolizm kwasów tłuszczowych.

Ze względu na skład pigułek można je podzielić na jednofazowe, dwufazowe i trójfazowe:

* jednofazowe - wszystkie tabletki w opakowaniu mają ten sam skład;
* dwufazowe - dwa rodzaje tabletek o różnej dawce progestagenu w jednym opakowaniu. Obecnie wśród wszystkich pigułek antykoncepcyjnych są one najrzadziej stosowane;
* trójfazowe - opakowanie zawiera trzy rodzaje tabletek o różnej zawartości etinylestradiolu i progestagenu. Zalecane są przy nietolerancji tabletek jednofazowych, zwłaszcza w sytuacji zmian nastroju, obniżenia libido, nieregularnych plamień, kłopotów z cerą.

Najczęściej stosuje się preparaty jednofazowe ze względu na najmniejszą zawartość hormonów i najlepszą tolerancję. Tabletki jednofazowe mogą zawierać różne proporcje etinylestradiolu i progestagenu. Pigułki o szczególnie nasilonym działaniu estrogennym zaleca się głównie kobietom, które mają kłopoty z cerą, przetłuszczającymi się włosami oraz z nadmiernym owłosieniem. Pigułki o małej zawartości estrogenu i przewadze działania progestagennego uważa się za najlepsze dla kobiet z ładną cerą, o kobiecych kształtach, obfitych miesiączkach i skarżących się na bóle piersi przed miesiączką. Pigułki o działaniu zrównoważonym mogą przyjmować kobiety, które nie mają problemów hormonalnych.

Odkąd stosowana jest tabletka antykoncepcyjna, naukowcy pracują nad wynalezieniem preparatu, o jak najmniejszej zawartości hormonów. Idealna pigułka, oprócz minimalnej ilości hormonów i działania antykoncepcyjnego, powinna być też lekarstwem. Zadaniem nowoczesnej tabletki jest wyrównanie zaburzeń hormonalnych, zapewnienie kobiecie dobrego samopoczucia, wpływ na poprawę cery, zmniejszenie występujących w czasie cyklu dolegliwości oraz regulacja krwawień miesiączkowych.

Tabletki antykoncepcyjne rzadko powodują tycie. Zmiana masy ciała najczęściej uwarunkowana jest wiekiem. Niezależnie od przyjmowania tabletek antykoncepcyjnych, w wieku 17 lat masz inną budowę i inaczej rozmieszczoną tkankę tłuszczową, niż w wieku lat 25.

źródło: źródło: http://www.kobiety.org/rozdzial_3_6.html

poniedziałek, 9 lipca 2007

Środki plemnikobójcze/spermicydy

Większość młodych kobiet styka się na jakimś etapie poszukiwania właściwej metody antykoncepcji ze środkami plemnikobójczymi, czyli inaczej spermicydami.

Dopochwowe środki plemnikobójcze, środki plemnikobójcze - spermicydy można stosować doraźnie: łatwo je kupić (bez recepty), nie trzeba się radzić lekarza ani wykonywać wcześniej żadnych badań czy analiz, które są niezbędne do przepisania pigułki hormonalnej lub spirali. No i wreszcie, niezwykle rzadko się zdarza, aby nie można było ich stosować ze względów zdrowotnych. Nie mogą stosować tych środków osoby uczulone na zawarte w spermicydach substancje chemiczne.

Dziś chemiczne substancje aktywne to właściwie tylko nonoxynole, które wchodzą w skład wszystkich produkowanych współcześnie środków plemnikobójczych.

Nonoxynol działa na dwa sposoby: po pierwsze, funkcjonuje trochę tak jak detergent, czyli pokrywa cienką warstwą witkę plemnika. Powstała przy tym pianka skutecznie unieruchamia plemniki, tak że nie mają szansy na dotarcie do jajowodu. Tym samym nie może dojść do zapłodnienia. Nonoxynole nie powodują uszkodzenia materiału genetycznego w plemnikach. Dzięki temu w przypadku, gdyby mimo antykoncepcji kobieta zaszła jednak w ciążę, może się przynajmniej nie obawiać, że środek plemnikobójczy doprowadził do powstania uszkodzeń lub wrodzonych wad u płodu, czy też do jakichś komplikacji przebiegu ewentualnej ciąży.

W Polsce popularność środków plemnikobójczych jest dość duża. Stosuje je od 5 do 10 proc. kobiet.

Młodsze i lepiej wykształcone kobiety korzystają ze spermicydów i innych metod antykoncepcyjnych częściej niż starsze i mniej wyedukowane. W aptekach możemy kupić obecnie wiele preparatów plemnikobójczych – globulki antykoncepcyjne, kremy antykoncepcyjne, pianki antykoncepcyjne i tabletki dopochwowe o różnym stężeniu nonoxynolu i różnym czasie działania. Niezwykle ważne jest dokładne przestrzeganie zaleceń dotyczących sposobu użycia preparatu - chodzi o to, aby środek zaczął działać w odpowiednim momencie. Stosując nowy środek, należy dokładnie zapoznać się z ulotką.

Na świecie poza piankami, kremami czy globulkami korzysta się też, chociaż rzadko, z tzw. błon dopochwowych oraz z płynów plemnikobójczych do przepłukiwania pochwy. Te ostatnie preparaty mają najwyższe stężenia substancji czynnej (sięgające nawet 30 proc.), ale są raczej mało skuteczne. W Polsce nie pojawiły się jeszcze bardzo popularne w Stanach Zjednoczonych gąbki antykoncepcyjne. Wspominamy tu o nich, bo można sprowadzić je sobie indywidualnie na zamówienie.

Gąbki antykoncepcyjne mają około 5 centymetrów średnicy, są owalne.

Z jednej strony mają niewielkie wgłębienie, dzięki niemu łatwiej dopasowują się do szyjki macicy i skuteczniej zagradzają plemnikom drogę). Gąbki nasączone są substancjami plemnikobójczymi.

Niewątpliwie największą zaletą spermicydów jest ich duża dostępność.

Można je kupić bez lekarskiej konsultacji i bez recepty w każdej aptece, a na Zachodzie również w drogeriach i supermarketach. Dzieje się tak dlatego, że nie ma właściwie żadnych przeciwwskazań do stosowania tego rodzaju antykoncepcji. Wystarczy dokładnie przeczytać załączoną ulotkę i zastosować się do zawartych w niej wskazówek. Dodatkową zaletą spermicydów jest ich nawilżające działanie. Przydaje się to zwłaszcza kobietom zaczynającym życie seksualne i tym, u których naturalne wydzieliny nawilżające pochwę są zbyt skąpe.

Sposób użycia środków plemnikobójczych jest prosty: należy odpowiednią porcję preparatu umieścić przed stosunkiem głęboko w pochwie.

Pianki i kremy plemnikobójcze są od razu gotowe do użytku, globulki i tabletki muszą się rozpuścić, co trwa przeciętnie 5 – 15 minut. Przed użyciem trzeba więc sprawdzić w ulotce, po upływie jakiego czasu rozpuszczony środek zaczyna działać. Przed każdym stosunkiem należy zaaplikować nową porcję środka.

Oprócz wielu zalet (dostępność, niewysoka cena, łatwość stosowania) spermicydy mają też wady, przede wszystkim nie najwyższą skuteczność.

Jak skuteczne są środki plemnikobójcze? Większość opracowań podaje, że wskaźnik Pearla mieści się w zakresie od 4 do 20, a nawet 30, w zależności od rodzaju środka. Skuteczność można nieco zwiększyć, stosując dodatkowo prezerwatywę. Z całą pewnością i ta, i inne metody są tym skuteczniejsze, im lepiej je poznamy i im dokładniej stosujemy się do zaleceń producenta danego środka. I jeszcze jedna ważna rzecz. Przez mniej więcej 6 godzin po zastosowaniu środka plemnikobójczego nie należy głęboko się podmywać: można by wówczas wypłukać z pochwy spermicyd i tym samym zwiększyć ryzyko ciąży.

źródło: http://www.pfm.pl/u235/navi/199175

niedziela, 8 lipca 2007

Wkładka wewnątrzmaciczna/spirala/sprężynka

Wkładka wewnątrzmaciczna zwana też spiralą lub sprężynką. Jest to miękka, plastyczna kształtka, którą lekarz umieszcza w macicy. Spirala swoimi "ramionami" rozpiera się w jamie macicy, powodując zmiany w błonie śluzowej i w jajowodach. Zmiany te zapobiegają zapłodnieniu komórki jajowej lub zagnieżdżeniu się zarodka. Spiralę zakłada się najczęściej podczas miesiączki, gdyż wtedy szyjka jest w naturalny sposób otwarta. Spirale wykonane są z tworzywa pokrytego miedzią lub srebrem. Jony tych metali mają działanie plemnikobójcze. Wkładkę zmienia się co kilka lat, jest więc stosunkowo tanim środkiem antykoncepcyjnym. Nie zaleca się spirali kobietom, które nie rodziły.

Przeciwwskazania:

* podejrzenie ciąży;
* stany zapalne dróg rodnych;
* krwawienie z dróg rodnych o nieznanym pochodzeniu;
* uczulenie na budulce spirali;
* nieprawidłowa budowa anatomiczna macicy;
* wszczepiona sztuczna zastawka serca;
* ciąża pozamaciczna w wywiadzie.

Zalety:

* łatwa dostępność;
* wysoka skuteczność;
* brak wpływu na aktywność seksualną;
* można stosować podczas karmienia piersią.

Wady:

* możliwość występowania nieprawidłowych krwawień;
* możliwa bolesność przy zakładaniu lub usuwaniu;
* ryzyko poronienia przy zajściu w ciążę;
* ryzyko nasilenia stanów zapalnych.

Skuteczność spirali wynosi ponad 98%. Po porodzie spiralę można założyć po 6 tygodniach, po cięciu cesarskim powinno się odczekać 3 miesiące.

Na rynku dostępne są wkładki, które uwalniają hormony (progestageny), powodujące zanik błony śluzowej macicy. Ma to znaczenie terapeutyczne w przypadku kobiet, u których wcześniej stwierdzono przerost błony śluzowej macicy lub krwotoczne miesiączki. Stosowanie spirali może być traktowane również jako uzupełnienie terapii hormonalnej. Większość kobiet używających wkładkę uwalniającą hormony, na czas jej stosowania przestaje regularnie miesiączkować.

źródło: http://www.kobiety.org/rozdzial_3_5.html

sobota, 7 lipca 2007

Kapturki naszyjkowe

Kapturki naszyjkowe są małe i niewyczuwalne w trakcie stosunku. Jeśli to konieczne mogą pozostać na swoim miejscu przez 24 godziny. Szczególnie odpowiednie są dla kobiet o słabych mięśniach pochwy, niemogących utrzymać błony dopochwowe lub mających w czasie jej stosowania częste zapalenia pęcherza moczowego.

Stosowanie kapturków wymaga zazwyczaj dłuższych ćwiczeń niż w przypadku błony i nie dla wszystkich kobiet okaże się możliwe. Skuteczność działania jest podobna jak w przypadku błony dopochwowej, choć przeprowadzono na te temat mniej badań. Przed każdym kolejnym stosunkiem należy dodawać środek plemnikobójczy (jak w przypadku błony). Po stosunku kapturek powinien pozostać na swoim miejscu przez co najmniej sześć godzin. Niektóre kobiety zakładają kapturki i nie wyjmują ich przez kilka dni, nie narażając się tym samym na problemy. Należy jednak wyjmować go co 30 godzin, istnieje bowiem niewielkie ryzyko rozwoju wstrząsu toksycznego.

źródło:http://www.biomedical.pl/antykoncepcja/antykoncepcja-mechaniczna-dla-kobiet-blony-dopochwowe-i-kapturki-naszyjkowe-29.html

piątek, 6 lipca 2007

Błony dopochwowe

Błony dopochwowe są produkowane w różnych kształtach i rozmiarach. Najbardziej popularne są błony z pierścieniem płaskim, ponieważ najłatwiej je dopasować i są najprostsze w użyciu. Wariant z pierścieniem walcowatym jest odpowiedni dla kobiet, które uznają ucisk obrzeża płaskiej sprężyny za zbyt mocny, powodujący uczucie niewygody i objawy zapalenia pęcherza moczowego. W przypadku skłonności do zapalenia pęcherza moczowego warto zmniejszyć rozmiar błony dopochwowej lub zastosować kapturek naszyjkowy.

Błony dopochwowe z pierścieniem łukowatym są trudniejsze do założenia, ale posiadają podstawową zaletę – mogą być stosowane przez kobiety z tyłozgięciem szyjki macicy, mające kłopoty z upewnieniem się, że cała szyjka została pokryta, i z tendencją do umiejscawiania błony do przodu od szyjki, nie zaś osłaniania nią ujścia szyjki macicy. Sposób zakładania błony dopochwowej musi zostać objaśniony przez doświadczonego lekarza lub pielęgniarkę. Kobieta powinna upewnić się, że nie pomyliła tylnej ściany pochwy z bokiem szyjki, szczególnie w przypadku specyficznej budowy anatomicznej. W przeciwnym razie może okazać się, iż wejście do macicy zostało całkowicie odsłonięte. Po założeniu należy sprawdzić położenie błony posługując się palcami. Najłatwiej założyć błonę kucając lub opierając jedną noge np. na krześle. Czynność tę ułatwia wcześniejsze opróżnienie pęcherza.

Błony dopochwowe z pierścieniem płaskim i spiralnym (walcowatym) należy ująć za brzegi i ścisnąć ze sobą. Najwygodniej przytrzymać brzegi za pomocą kciuka i środkowego palca, a wskazujący palec włożyć (jak „kotwicę”) do środka. Należy starać się włożyć błonę w taki mniej więcej sposób jak tampon – ku dołowi i do wewnątrz. Brzeg powinien zostać starannie włożony za wyczuwalny u wejścia do pochwy brzeg kości. Powinno się zawsze sprawdzić, czy można wyczuć szyjkę macicy przez gumę błony – w dotyku przypomina ona jakby koniec nosa i cofa się, jeśli ją delikatnie nacisnąć. Wprowadzając błonę z pierścieniem w kształcie łuku, należy ją ułożyć kopułką do dołu, a dalej postępować w opisany powyżej sposób.

Jeśli kobieta zakłada błonę wcześniej niż 3 godziny przed stosunkiem, dla bezpieczeństwa wskazane jest użycie środka plemnikobójczego. Podobnie, jeśli zakłada, ze odbędzie więcej niż jeden stosunek. Błony nie wolno wyjmować przez sześć godzin po stosunku. Prawdopodobnie w tym czasie w pochwie krążą mocne plemniki, których nie zniszczyła nawet substancja plemnikobójcza. Błona powinna wystarczyć na dwa lata, ale warto regularnie sprawdzać czy nie została przedziurawiona. Błony SA produkowane w różnych rozmiarach, rozmiarach średnicy 55-100 mm. Dopasowanie jest bardzo ważną rzeczą, a rozmiar powinno się sprawdzić za każdym razem, gdy przybiera się na wadzę lub szczupleje około 3 kg.

Skuteczność te metody antykoncepcji mechanicznej wynosi 11 na 100 kobiet w ciągu roku. To znaczy, że w ciągu roku stosowania tej metody antykoncepcji na 100 kobiet 11 zajdzie w ciążę.

źródło:http://www.biomedical.pl/antykoncepcja/antykoncepcja-mechaniczna-dla-kobiet-blony-dopochwowe-i-kapturki-naszyjkowe-29.html

czwartek, 5 lipca 2007

Prezerwatywa dla kobiet

Jeszcze do niedawna istniała jedynie prezerwatywa dla mężczyzn. Prawdopodobnie w związku z narastaniem liczby zakażeń HIV/AIDS zintensyfikowano prace na prezerwatywą dla kobiet. W większości krajów świata jest ona dostępna już od połowy lat dziewięćdziesiątych. W odróżnieniu od prezerwatywy męskiej jest ona wykonana z folii poliuretanowej. Ma kształt walcowaty z pierścieniami usztywniającymi podstawę górną i dolną. Z jednej strony walec ten jest otwarty (ta część umieszczana jest przy wejściu do pochwy), a z drugiej strony, na pierścieniu usztywniającym napięta jest folia poliuretanowa oddzielająca przestrzeń, którą w czasie stosunku penetruje prącie. W czasie zakładania prezerwatywy damskiej bardzo ważne jest by przylegała ona dobrze do ścian pochwy a pierścień wewnętrzny tworzył rodzaj kołnierza na części pochwowej szyjki macicy. Damskie prezerwatywy są niemal niedostępne w Polsce. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy jest ich cena. Kosztują one w granicach 4-5 dolarów amerykańskich i nie są tak łatwe w użyciu jak prezerwatywy męskie.

Wady

* możliwość upośledzania doznań seksualnych partnerów seksualnych;
* konieczność kontrolowania prawidłowości położenia prezerwatywy podczas stosunku;
* duża łatwość penetracji prącia pomiędzy ścianą pochwy a ścianą samej prezerwatywy, w takiej sytuacji prezerwatywa nie ma już żadnego działania antykoncepcyjnego;
* trudności techniczne przy zakładaniu;
* dość wysoka cena sprzedaży;
* wywoływanie efektów dźwiękowych (szelest), podczas stosunku z użyciem tej prezerwatywy;
* brak na rynku w Polsce

Zalety

* ze stosowaniem tej prezerwatywy nie związane są żadne działania uboczne ani na organizm kobiety ani na organizm mężczyzny;
* w związku z wykorzystania innego surowca do produkcji tych prezerwatyw, możliwość pęknięcia jest 10 razy mniejsza, w porównaniu z prezerwatywami męskimi produkowanymi z lateksu;
* w wielu sytuacjach jest to jedyny środek, który może być zastosowany przez kobiety w profilaktyce zakażeń chorobami przenoszonymi drogą seksualną.

Skuteczność

* Wskaźnik Pearla dla tych prezerwatyw wynosi 3-8 (czyli, że w niepożądaną ciążę zajdzie od 3 do 8, na 100 kobiet aktywnych seksualnie, stosujących wyłącznie tę metodę zapobiegania ciąży przez cały jeden rok).

źródło: http://www.mediweb.pl/html/179wyswietl.php

wtorek, 3 lipca 2007

Kupujemy prezerwatywę

Dlaczego mężczyźni uważają, że kondom niweczy ich przyjemność?
Jeden z czołowych problemów jest taki, że gdy kondom jest zbyt obcisły, ma tendencję do uniewrażliwienia zakończeń nerwowych w członku. Odpowiedzią na problem jest znalezienie takiego kondoma, który będzie miał odpowiednie rozmiary. Tylko około 42% mężczyzn posiada penis szerszy w żołędziu, około 27% posiada członka szerszego na trzonie, a 12% ma penis szerszy na podstawie. (Nasuwa mi się dowcip: Było sobie dwoje naukowców, którzy chcieli zbadać, dlaczego żołądź penisa jest grubszy niż trzon. Gdy pytali oni Francuzów około 90% z nich powiedziało, że dla kobiecej przyjemności, gdy zapytali Anglików, około 90% odpowiedziało, że dla męskiej przyjemności, ale gdy zapytali Australijczyków, wszyscy odpowiedzieli, że tak jest, aby podczas masturbacji (samozadowolenia) ręka nie zjeżdżała z członka… ale, wracajmy do tematu). W każdym razie producenci prezerwatyw odpowiedzieli na różną budowę mężczyzn, wytwarzając kondomy z szerszą główką, zwężanym trzonem, itd. Wszystkie zaprojektowane są tak, aby pasowały do kształtu każdego penisa. Cóż. Robi wrażenie, nieprawdaż?

Ciasny czy luźny?
No tak, ale co z wielkością? Dość krepujące jest wrzucanie 12paku w sklepie do wózka, czy raczej wyjmowanie go przed kasą, nie zatrzymując się przez chwilę i nie chłonąc informacji na opakowaniu na temat wielkości. Oto fakty. Po pierwsze, nie ma standardów dla rozmiarów kondomów, ale firmy twierdzą, że większość przeciętnie obdarzonych mężczyzn, uzna przeciętny kondom za zbyt mały. Ma to wielkie znaczenie, ponieważ jeżeli kondom nie będzie rozwinięty na całej długości trzonu członka, aż do podstawy, a w rezultacie pierścień kończący kondom znajduje się w połowie trzonu, kondom może zsunąć się z członka podczas stosunku seksualnego i pozostać w partnerce.

Jednak powstały standardy, jeżeli chodzi o obwód. W Europie jest to 104mm, ale prezerwatywy faktycznie produkowane są w różnych wielkościach: dla grubszych, cieńszych, dłuższych czy krótszych członków. Co więcej kondomy te maja różne ciekawe i oryginalne nazwy jak np. Mates Conform (98 mm w obwodzie), Lifestyles Form Fitting, czy RFSU Mamba (102mm w obwodzie) i Contempo Exotica (98mm w obwodzie). Najmniejszy dostępny kondom to Exotica Snugger Fit, który jest zarówno wąski, oraz krótki, więc mężczyźni z mniejszymi członkami nie powinni się czuć zapomniani. Wśród dużych kondomów znajdujemy nazwy takie jak: Trojan Magnum czy Durex Gold (długi). Jest także wiele, wiele innych.

Wiem, o czym teraz pomyślisz: to wszystko super, ale jak mam znaleźć to, czego potrzebuję? Po pierwsze, istotną kwestią jest to, czy nie jesteś uczulony na produkty lateksowe. Bardzo niewielu ludzi jest uczulonych na lateks, ale jeżeli jesteś, będziesz potrzebował kondoma z poliuretanu albo skóry jagnięcej. Po drugie, jeżeli jesteś zainteresowany seksem analnym również, powinieneś zaopatrzyć się w mocniejszy kondom.

Następnie przyjrzałbym się wielkością. Wiem, że prawdopodobnie pojawia się tu element męskiej dumy, ale wiem też, że zdajesz sobie sprawę z tego faktu - jak “przeciętny” jesteś obdażony. Jeżeli nie, kup kilka rozmiarów i sprawdź. Znajdziesz także różne kształty prezerwatyw, np. Z większą główką, aby pomieścić dużego żołędzia, bez jednoczesnego znieczulania go. Niektórzy mężczyźni wolą kondomy luźne na końcach, tak, aby lateks ocierający się o ich cało i powodował dodatkowe doznania. Niektóre kondomy, a nawet większość z nich, zawiera związki - spremicydy, na które możesz być uczulony. Wówczas musisz poszukać kondoma bez substancji plemnikobójczej.

Środki nawilżające
Jeżeli już kupisz nienawilżającą prezerwatywę, musisz być bardzo ostrożny, jeżeli chodzi o substancję, jaką będziesz ją nawilżał. Kiedyś użyłem zwykłego kremu do rąk i po minucie z mojej prezerwatywy został tylko kawałek naciąganego materiału. Na szczęście nie było żadnych skutków "ubocznych" tego incydentu poza nieco niepotrzebnym śmiechem, który musiałem z siebie zdjąć. Każdy lubrykat (środek nawilżający), którego podstawą jest olej zniszczy lateks, niemal natychmiastowo. Wyjściem jest używanie lubrykatów na bazie wody.
Ale jak to znaleźć?
Nie zapomniałem o tym problemie: jak znaleźć ten właściwy środek? W USA czy Europie Zachodniej część firm oferują internetowy przewodnik po różnych rodzajach prezerwatyw. Pierwsza taką witryną w USA była, Condomania, która jest pionierem sprzedaży kondomów przez Internet, w odpowiedzi na kryzys spowodowany AIDS. Na stronie można znaleść takie narzędzia jak Condom Wizard - system pytań i odpowiedzi, które powinny zapoznać cię z różnorodnością kondomów znajdujących się na rynku. Condom Wizard ma swój odpowiednik w Wielkiej Brytanii, jest to proram Clever Dick, zabawne nieprawdaż? W Polsce wiodącym sprzedawcą prezerwatyw przez Internet jest sklep KoKanie.pl www.kokanie.pl. Oferuje on nie tylko prezerwatywy, ale także książki o miłości, aż po testy ciążowe. Bynajmniej nie jest to wulgarny sexshop z dużymi cenami, tylko dyskretny sklep o istnieniu którego wie połowa polaków, a o którym nikt nie mówi. Ciekawe dlaczego :).

Kraj obiecany kondomów
Jeszcze kilka lat temu sprzedaż kondomów towarzyszyła niezbyt udana otoczka reklamowa. Dopiero w ostatnich latach twórcy reklam zaczęli przypominać sobie, że kondomy wiążą się z seksem, a seks to przecież przyjemność.

Tak, wygląda na to, że w kwestii tej nastąpiło odrodzenie. W miejsce dość sztywnych reklam zaczęły pojawiać się nowe ekscytujące projekty, dzięki którym seks łączył się z nowymi doznaniami. Nowe kształty prezerwatyw, materiały i ich wygląd wywołuje zainteresowanie na całym niemal świecie. I bardzo dobrze, ponieważ nowe kondomy oznaczają bezpieczniejszy i głębszy seks. Moim zdaniem powinno się to jednak stać o wiele wcześniej. Kondom lateksowy został stworzony w 1840 roku i od tego czasu, w zasadzie niewiele się zmienił.

Więc poprzez całą tę rewolucję technologiczną, w chwili gdy wymyślaliśmy mikrochipy, Internet, podróże kosmiczne, nadal używaliśmy kondomów wyglądających i pakowanych identycznie jak za czasów naszych ojców. Na szczęście zaczęło się to już zmieniać około 10 lat temu, pod wpływem mocnego zagrożenia ze strony Japończyków. Na początku lat 90tych w Ameryce pojawiły się ultra cienkie, japońskie kondomy takie jak Kimono MicroThin i Clown i wywróciły one rynek światowy w zasadzie do góry nogami. Były one znacznie cieńsze, niż ich odpowiedniki i dlatego stały się bardzo popularne wśród mężczyzn i młodych chłopców, którzy chcieli czerpać więcej doznań i satysfakcji z seksu.

W odpowiedzi amerykańscy producenci wyprodukowali kondomy zapewniające skuteczność i duże bezpieczeństwo. W 1997r LifeStyles wypuścił na rynek LifeStyles Xtra Pleasure z dużą główką dla wzmocnienia efektów. W tyle nie pozostawał także Trojan, który wypuścił prezerwatywę zwaną Ultra Pleasure w 1998r. W ostatnich latach widzieliśmy znacznie więcej innowacji w dziedzinie zwiększania przyjemności z seksu. W polsce najbardziej popularnym kondomem ultra cienkim jest DUREX Ultra Thin.

Warto jeszcze wspomnieć o jednej rzeczy. W roku 1995, Durex wypuścił na światowy rynek pierwszy na świecie kondom z poliuretanu, Durex - Avanti. Nie jest zaskakujące to, że kondom ten okazał się jednym z najbardziej popularnych na świecie kondomów. Ma on bardzo dużo zalet: w odróżnieniu od lateksu nie uczula, przewodzi bardzo dobrze ciepło, nie ma smaku ani też zapachu, może być używany ze wszystkimi lubrykatami na bazie oleju lub jak wolisz - bitej śmietany.

źródło: http://www.prezerwatywy.info/

Prezerwatywa

Wiedz więcej, żyj bezpieczniej!

Antykoncepcja była niezwykle ważnym tematem, nawet dzisiaj, w erze chorób wenerycznych i AIDS, wydaje się on bardzo istotny. Myślę, że nie będę się mylił, gdy powiem, że dawniej to przeważnie mężczyźni opierali się wkładaniu prezerwatyw. A Dlaczego? Odpowiedź jest prosta. A lubisz kłaść się spać w butach? Powód jest jeden: dawniej guma znacznie redukowała przyjemność mężczyzny z seksu, a mówiąc szczerze, życie seksualne to obszar, w którym mężczyźni są wielkimi egoistami. Tak się jednak składa, że męska przyjemność w istocie była ograniczana przez grube, gumowe kondomy. Wytwórcy prezerwatyw Durex, London International Group i inni, odkryli, choć nie wiadomo w jaki sposób, że różnica pomiędzy temperaturą penisa a wnętrzem ciała partnerki może wynosić aż 4 stopnie. Odczuwanie tej różnicy bardzo przyczynia się do osiągania przyjemności przez mężczyzn, im grubszy kondom, tym słabiej odczuwają oni ciepło partnerki.

Odkładając na chwilę kwestie zdrowia, jak zdolność kondomów do zapobiegania przenoszeniu się chorób wenerycznych i AIDS, wspaniałą wiadomością jest, że dzięki dużemu postępowi technologicznemu, który zawdzięczamy Japończykom, dzisiejszy kondom lateksowy jest zupełnie inny: cienki, z dużą zdolnością przewodzenia ciepła. Dodatkowo, wynalezienie kondoma wykonanego z poliuretanu, który jest praktycznie niewidoczny wyniosło technologię na wyżyny.

Kup mnie i zatrzymaj
Ponieważ jednym z podstawowych zadań prezerwatywy jest zapobieganie zapłodnieniu, musisz wiedzieć, czy to rzeczywiście działa? To zależy od tego czy ufasz ludziom, że używają ich prawidłowo ( pod tym względem kondomy nie różnią się niczym od innych środków antykoncepcyjnych). Wskaźnik nieskuteczności w ‘typowej’ populacji wynosi około 12% na rok, co oznacza, że wśród 100 kobiet, których kochankowie używają prezerwatyw, 12 w ciągu roku zajdzie w ciążę. Ale, a jest to bardzo duże ‘ale’, a ramach pojęcia ‘typowa’ populacja znajdują się również pary kochanków, które nie używają prezerwatyw zawsze, lub nie używają ich w sposób prawidłowy, oraz ludzie, którzy w trakcie imprez nadmuchują je i wkładają na głowę (zazwyczaj mężczyźni, jak zauważyliśmy). Prawdziwym wskaźnikiem nieskuteczności, dla par, które ciągle używają kondomów prawidłowo i konsekwentnie to 3% na rok. Jeżeli porównasz tą wiedzę z faktem, że kondom jest zupełnie skuteczny w 100% w powstrzymywaniu wirusa HIV (chroni przed AIDS), masz ważny powód, aby uważać go za główny i nieodłączny składnik nie tylko męskiego ale i kobiecego seksualnego uzbrojenia.

A co jeżeli mnie zniechęca?
Cóż, to może się zdarzyć każdemu. Zaprzestanie gry wstępnej z partnerką i zabawa z kondomem może być naprawdę zniechęcająca i sprawiać, że mężczyźni tracą erekcję. Jeżeli tak, to wówczas działa czynnik jego zakłopotania. Być może bycie otwartą i szczerą ze swoim partnerem może być dla Ciebie dobrym wyjściem z sytuacji. Z pewnych względów niektórzy mężczyźni uważają, że zakładanie kondoma może być dla niego bardzo podniecające, zwłaszcza, jeżeli robi to ich partnerka, zwłaszcza jeżeli robi to ustami. Tylko pamiętaj by powiedzieć jej, żeby nie gryzła.

źródło: http://www.prezerwatywy.info/

poniedziałek, 2 lipca 2007

Komputery cyklu

Komputery cyklu są innowacyjnymi urządzeniami określającymi moment owulacji kobiety. Komputery cyklu określają codziennie płodność kobiety poprzez porównanie przebiegu cyklu zmiany temperatury do bazy blisko 1 miliona cykli wprowadzonych do urządzenia. Dzięki niezwykle dokładnym pomiarom i porównaniom otrzymanych wyników do posiadanej bazy wiedzy o cyklach, urządzenie to doskonale określa dany moment cyklu, a zatem wskazuje na płodność kobiety.
Komputery cyklu są doradcą kobiety wskazującym czy jest ona w danym momencie płodna. Komputery cyklu analizują cykl kobiety i stawiają diagnozę co do jej płodności w danym momencie. Komputery cyklu są urządzeniami inteligentnymi, co oznacza, że uczą się rozpoznawać płodność użytkowniczki. W pierwszym cyklu urządzenia nabywają wiedzę, co do organizmu kobiety, jego funkcjonowania i symptomów płodności, by w następnych cyklach korzystając z nabytej wiedzy rozpoznawać i wskazywać dni płodne i dni niepłodne.
Komputery cyklu wykorzystują najważniejszy symptom płodności, jakim są zmiany temperatury zachodzące w organizmie kobiety. Ich pomiar dokonywany jest przez ultra dokładny sensor, mierzący zmiany temperatury do setnych części stopnia. Obecnie produkowane komputery cyklu posiadają wprowadzony do swej pamięci blisko jeden milion cykli kobiet swoich dotychczasowych użytkowniczek, przez co posiadają niemal każdy możliwy profil zmian temperatury w cyklu. Warto dodać, że dane te zostały zebrane z urządzeń użytkowanych na różnych kontynentach. Dzięki posiadanej bazie danych nawet najbardziej nieregularne cykle są prawidłowo rozpoznawane, a zmiana stref czasowych, zmiany temperatury wywołane chorobami, czy nieregularny tryb życia nie stanowią tu przeciwwskazania i nie wpływają negatywnie na poprawność oceny płodności.
Nakład pracy kobiet stosujących komputery cyklu jest niewielki. Wszystko dzieje się za sprawą porannego pomiaru temperatury, który trwa do 30 sekund. Pomiar ten jest automatycznie zapisywany przez komputer i analizowany. W tej samej chwili urządzenie podaje informację dotyczącą płodności. Komputer cyklu jest również budzikiem, nie ma zatem obaw, że zapomni się o pomiarze - urządzenie przypomni się o tym o poranku.

źródło: http://www.ladycomp.pl/komputery+cyklu.php

Naturalne metody antykoncepcji

• Kalendarzyk
Metoda ta jest oparta na badaniach Ogino i Knausa, którzy w latach trzydziestych XX wieku dowiedli, że owulacja ma zawsze miejsce 14 +/-2 dni przed kolejną miesiączką, nie w połowie cyklu i nie w jego czternastym dniu, jak do tej pory uważała większość ludzi. W metodzie kalendarzowej należy powstrzymać się od stosunków przez 9 dni w cyklu miesięcznym kobiety, na około 9–18 dni przed spodziewanym krwawieniem. Moment pojawienia się tego krwawienia wyznacza się na podstawie długości ostatnich 6–9 cykli miesiączkowych, biorąc także pod uwagę okres przeżycia komórki jajowej po owulacji (2 dni) i plemników po ejakulacji (czyli po wytrysku do dróg rodnych kobiety – nawet do 5–7 dni).

• Obserwacja śluzu, zwana metodą Billingsów
Państwo Billingsowie z Australii zaobserwowali, że śluz w szyjce zmienia się w różnych momentach cyklu, reagując na hormony wydzielane przez jajniki. Na początku cyklu śluz jest gęsty i lepki i jest go mało. Im bliżej jajeczkowania i wzrostu produkcji estrogenów, tym śluz staję się bardziej wodnisty i elastyczny. Po zakończeniu jajeczkowania śluz staję się gęsty, lepki i jeszcze mniej obfity niż na początku cyklu. Aby z powodzeniem stosować tę metodę, trzeba obserwować śluz każdego dnia. Śluz staje się z dnia na dzień coraz bardziej rozciągliwy, aż pewnego dnia staje się suchy i lepki. To oznacza, że nastąpiło jajeczkowanie. Okres niepłodny powinien zacząć się czwartego dnia po szczycie płodności, a więc gdy śluz był najbardziej rozciągliwy.

• Metoda termiczna i stosunek przerywany
W czasie jajeczkowania jajnik zaczyna wytwarzać więcej progesteronu, a mniej estrogenów. Codziennie rano mierzymy temperaturę i zapisujemy ją na wykresie. Jeśli w ciągu trzech dni nastąpi jej wzrost o niecały stopień Celsjusza, oznacza to, że nastąpiło jajeczkowanie. Okres niepłodny rozpoczyna się trzeciego dnia podwyższonej temperatury rano. Temperaturę należy mierzyć zawsze w tym samym miejscu (pod językiem, w pochwie) i o tej samej porze.
Stosunek przerywany stanowi również naturalną metodę zapobiegania ciąży. Polega na wycofaniu członka z pochwy, zanim nastąpi wytrysk nasienia. Należy jednak pamiętać, że przed wytryskiem plemniki i tak mogą dostać się do pochwy. Wzmianki o stosowaniu tej metody znajdujemy już w Starym Testamencie, w Księdze Rodzaju. Stosunek przerywany był główną metodą antykoncepcji do połowy XX wieku.

źródło: http://www.badzok.pl/antykoncepcja_artykul.php?id=14

niedziela, 1 lipca 2007

Co to jest antykoncepcja?

Antykoncepcja (anti conceptio – przeciw poczęciu) – wszelkie działania mające na celu zapobieganie niezaplanowanemu poczęciu dziecka w trakcie stosunku płciowego.

Skuteczność metod antykoncepcyjnych określa się w medycynie za pomocą wskaźnika Pearla. Wskaźnik ten określa statystycznie jaki procent kobiet zajdzie w ciążę przy właściwym stosowaniu danej metody przez rok. Wskaźnik 100 oznacza, że metoda jest zupełnie nieskuteczna, zaś wskaźnik 0, że jest absolutnie skuteczna. Jedyną skuteczną metodą antykoncepcji jest abstynencja seksualna[1]. Nawet sterylizacja nie daje 100% pewności, choć jej wskaźnik Pearla wynosi 0,5. Metody antykoncepcyjne dzielą się na: tzw. naturalne, mechaniczne, chemiczne, hormonalne, wkładki domaciczne, sterylizację i pozostałe.

Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), za antykoncepcję można uznać tylko to, co nie wymaga od partnerów zaniechania współżycia (choćby na kilka dni).

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Antykoncepcja